Domański Kazimierz (1910-1960) – urodził się 14 lipca 1910 r. w Żelechowie. Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 r. Jako dowódca sekcji ciężkich karabinów maszynowych 2 Kompanii CKM  II Batalionu Piechoty 84 Pułku Strzelców Poleskich w randze kaprala bronił Twierdzy Modlin. Dwukrotnie ranny i awansowany do stopnia plutonowego. Po kapitulacji twierdzy został skierowany do obozu jenieckiego Gefangenenlager Soldau-Illowo-Mlawa w Działdowie. Stąd skierowany do Stalagu I A Stablack. Po opuszczeniu stalagu wrócił do rodzinnej miejscowości. W latach 1941–1945 żołnierz ZWZ/AK w Żelechowie i awansowany do stopnia st. sierżanta, a następnie WiN. Po zmianie nazwiska pracował w Państwowym Urzędzie Repatriacyjnym w Chełmie Lubelskim. Do końca lat pięćdziesiątych pracował jako leśnik m. in. we Wrocławiu, Jaworzynie Śląskiej, Sobótce, Trzebieszowicach i Czarnym Lesie k. Milicza. Tu założył eksperymentalną szkółkę leśną w Leśnictwie Czarny Las w Nadleśnictwie Żmigród, która funkcjonuje do dziś. Zmarł 29 grudnia 1960 r. w Tuszynie.