Gajewski Józef, h. Ostoja, ps. Tomek (1908-1970) – urodził się 19 marca 1908 r. w Warszawie. Absolwent Państwowego Studium Nauczycielskiego w Działdowie. Uczestnik kampanii wrześniowej 1939 r., a następnie dowódca w st. rotmistrza oddziału działającego od października 1943 r. w lasach łukowskich w sile około 40 partyzantów z POS „Jerzyki”, czyli polskiej wojskowo-cywilnej organizacji konspiracyjnej, działającej na obszarze Generalnego Gubernatorstwa i części ziem wcielonych do Rzeszy już od 1939 r. W 1944 r. wcielony do 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej. Po rozbrojeniu dywizji przez sowietów ukrywał się, a następnie działał w strukturach WiN. Aresztowany w 1946 r. w Warszawie wyrokiem WSR Warszawa z dn. 5 listopada 1946 r. został skazany na karę 15 lat więzienia Na podstawie amnestii w 1956 r. zwolniony został z więzienia i zamieszkał w Warszawie. Po rehabilitacji awansowany został do stopnia podpułkownika. Zmarł 6 października 1970 r. w Warszawie i pochowany został na Powązkach. Odznaczony: Orderem Virtuti Militari i trzykrotnie Krzyżem Walecznych.