Rogozińska Halina (1926-) – urodziła się 30 października 1926 r. w Warszawie. W czasie okupacji niemieckiej wysiedlona z Turowa wraz z rodziną, najpierw do Blichowca, a następnie do KL Soldau (część wysiedleńca). Tu przebywała 2 tygodnie. Po opuszczeniu obozu zamieszkała w Warszawie. Żołnierz Armii Krajowej w stopniu strzelca. W czasie powstania warszawskiego służyła jako łączniczka-sanitariuszka w IV Obwodzie Warszawskiego Okręgu AK Ochota-2 Rejon – pluton 435. Po upadku powstania opuściła Warszawę wraz z ludnością cywilną i podjęła pracę najpierw w Łuszczewskim, a następnie pawłowickim szpitalu. Kilkakrotnie odwiedziła oficjalnie i prywatnie miejsce poobozowe w Działdowie. Ostatni raz gościła tu w 2019 r. Odznaczona Odznaką Pamiątkową Akcji „Burza”, Odznaką Weterana Walk o Niepodległość, Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym i Krzyżem Partyzanckim.