Dembiński Stefan Antoni ps. „Andrzej” (1901-1974) – urodził się 1 lipca 1901 r. w Szyszczycach. W 1920 r. zdał maturę w Gimnazjum Filologicznym im. św. Stanisława Kostki w Warszawie i rozpoczął służbę w 4 dywizjonie artylerii konnej. W latach 1920-1921 był słuchaczem III Kursu Szkoły Podchorążych Artylerii w Poznaniu. 5 sierpnia 1921 r. awansowany został do stopnia podporucznika rezerwy. W 1930 r. uzyskał dyplom inżyniera – rolnika na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, zaś w roku następnym został dyrektorem cegielni Białaczowskich Zakładów Ceramicznych. W 1935 r. awansowany do stopnia porucznika rezerwy artylerii. W trakcie kampanii wrześniowej pełnił funkcję adiutanta, a następnie p.o. dowódcy 2 dywizjonu haubic 4 pułku artylerii ciężkiej w 8 Dywizji Piechoty broniąc Modlina. Po kapitulacji twierdzy osadzony został w działdowskim punkcie zbiorczym dla jeńców wojennych z którego został zwolniony 20 października 1939 r. W czasie okupacji niemieckiej, od lutego 1940 r., uczestniczył w działaniach konspiracyjnych jako członek Kapitanatu „Muszkieterów”, pełniąc funkcję zastępcy dowódcy i nadzorując działalność kontrwywiadowczą. Po rozwiązaniu organizacji „Muszkieterów” w sierpniu 1942 r. kierował referatem „992” kontrwywiadu Oddziału II Komendy Głównej Armii Krajowej. 25 lipca 1942 r. awansowany został do stopnia kapitana rezerwy artylerii ze starszeństwem. Uczestniczył w powstaniu warszawskim. Po wojnie pracował jako urzędnik w Wojewódzkim Urzędzie Ziemskim w Łodzi, jako kierownik Mechanicznej Wytwórni Papierów Impregnowanych w tym mieście i jako rysownik w Muzeum Archeologicznym. W 1951 r. podjął pracę w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie. 27 marca 1954 r. został aresztowany za działalność niepodległościową i 1 lutego 1955 r. skazany na 3 lata więzienia. W 1956 r. został zwolniony na mocy amnestii, a rok później zrehabilitowany i powrócił do pracy w Państwowym Muzeum Archeologicznym. W 1968 r. przeszedł na emeryturę. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojskowego Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. Zmarł 21 grudnia 1974 r. w Warszawie.