10 września 1908 r. – urodził się w Warszawie Jerzy Dąbrowski, ksiądz katolicki. W latach 1935-1936 wikariusz w Wieczfni, w latach 19361939 w Raciążu, a od 1939 r. kapelan 39 p.p. WP. W latach 1940-1942 wikariusz we wsi Obryte. 23 kwietnia 1942 r. aresztowany przez Niemców i osadzony w więzieniu w Pułtusku, skąd został przewieziony do KL Soldau. Stamtąd trafił do KL Dachau, a następnie do KL Mauthausen, podobóz Gusen, gdzie przebywał do czerwca 1943 r. Ponownie skierowany do KL Dachau, gdzie był poddawany eksperymentom medycznym. 29 kwietnia wyszedł na wolność i po rekonwalescencji  wstąpił do 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej PSZ i otrzymał stanowisko kapelana. 10 sierpnia 1947 r. powrócił do Polski i od 1 września 1947 r. pełnił funkcję proboszcza w Sobowie. Aresztowany przez komunistyczne władze i skazany na 8 lat więzienia. 11 sierpnia 1953 r. wyszedł na wolność na mocy amnestii. W latach 1954-1960 był proboszczem w Zagrobie, a następnie, w latach 1960-1982 w Porębie n. Bugiem, gdzie 16 lipca 1982 r. zmarł. Pochowany na Powązkach w Warszawie.