23 stycznia 1888 r. urodził się w Rozbitku Józef Biniaś, uczestnik I wojny światowej jako żołnierz armii pruskiej. 7 stycznia 1919 r. wstąpił do Formacji Powstańczych Grupy Zachodniej w powstaniu wielkopolskim jako dowódca kompanii wojsk powstańczych. Jako żołnierz WP uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Za poświęcenie i bohaterstwo podczas walk w rejonie Wierowa został uhonorowany 4 lutego 1921 r. Krzyżem Walecznych. 17 czerwca 1922 r. został przeniesiony do rezerwy w stopniu porucznika. 5 grudnia 1922 r. wstąpił do Policji Państwowej. W latach 1924-1929 pełnił funkcję zastępcy komendanta policji w Dzialdowie, zaś w latach późniejszych, funkcję komendanta powiatowego w Wąbrzeźnie i Kamionce Strumiłowej. W latach 1938-1939 zamieszkał w Bydgoszczy, gdzie otrzymał stanowisko kierownika IV Komisariatu w stopniu podkomisarza. 1 września 1939 r. został zmobilizowany, a po 17 września trafił do sowieckiego obozu w Ostaszkowie. Wiosną 1940 r. został zamordowany przez sowietów i pochowany w Miednoje. Awansowany pośmiertnie 4 października 2007 r. na stopień komisarza PP. Jego symboliczny grób znajduje się na cmentarzu parafialnym w Sierakowie.